Opieka duchowa

„Pan jest Twoją ucieczką…. Bo swoim aniołom dał rozkaz, aby cię strzegli na twoich drogach.” Ps 91,1.11

Choroba nigdy nie jest dobrem, ale człowiek który twórczo zmaga się ze swoim bólem, jest skarbem – trudnym do przyjęcia skarbem.

Człowiek chory dojrzewa do nowego życia. Potrzebuje on naszej kochającej obecności

i modlitwy, by mógł przezwyciężyć swe egzystencjalne lęki.

 „Powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiony Twój sługa” Mt 8,8

•  Modlitwa chorego

Panie, Ty kierujesz biegiem naszego życia w Twoim ręku zdrowie i choroba. Daj nam silę, abyśmy cierpliwie przyjęli i znosili ból, a cierpienie zamień w radość. Oto prosimy Cię przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

• Modlitwa chorego II

Panie Jezu, staję przed Tobą taki jaki jestem.
Przepraszam za moje grzechy, żałuję za nie,
proszą przebacz mi.
W Twoje Imię przebaczam wszystkim
cokolwiek uczynili przeciwko mnie.
Wyrzekam się szatana, złych duchów i ich dzieł.
Oddaję się Tobie Panie Jezu całkowicie teraz i na wieki.
Zapraszam Cię do mojego życia, przyjmuję Cię
jako mojego Pana, Boga i Odkupiciela.
Uzdrów mnie, odmień mnie, wzmocnij
na ciele, duszy i umyśle.
Przybądź Panie Jezu,
osłoń mnie Najdroższą Krwią Twoją
i napełnij Swoim Duchem Świętym.
Kocham Ciebie Panie Jezu. Dzięki Ci składam.
Pragnę podążać za Tobą każdego dnia w moim życiu.
Amen.
Maryjo Matko moja, Królowo Pokoju,
Święty Peregrynie Patronie chorych na raka,
Wszyscy Aniołowie i Święci, proszę przyjdźcie mi ku pomocy.

Msze święte odprawiane są codziennie o godz. 15:00 w kaplicy hospicyjnej.

• Sakrament namaszczenia chorych.

 „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone.” List Jakuba 5,14-16

Sytuacja człowieka chorego jest szczególna. Choroba jest niejako wpisana w życie i stanowi jego nieodłączną część. Stanowi też wyzwanie dla wiary człowieka nią dotkniętego. Dlatego też sakrament namaszczenia jest jej wyjątkowym wyrazem.

Namaszczenie chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości.

Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość.

„Nasz Pan Jezus Chrystus, lekarz naszych dusz i ciał, który odpuścił grzechy paralitykowi i przywrócił mu zdrowie ciała, chciał, by Kościół mocą Ducha Świętego kontynuował Jego dzieło uzdrawiania i zbawiania, które obejmuje także jego członki. Jest to celem dwóch sakramentów uzdrowienia: sakramentu pokuty i namaszczenia chorych”.

Do sakramentu namaszczenia chorych należy przygotować mieszkanie; na stole nakrytym białym obrusem należy postawić krzyż, świece, wodę święconą, na talerzyku odrobinę waty lub innego środka higienicznego.

• Modlitwa o dobrą śmierć.

Ukochany mój Panie, Jezu Chryste, wspomnij na ból i gorycz, jakie rozdarły Twoje Boskie Serce, kiedy umierałeś na krzyżu. Spraw, niech w mojej  ostatniej godzinie, w chwili, gdy moje serce zamilknie na zawsze, zachowam w duszy doskonałą miłość, prawdziwy żal za grzechy, żywą wiarę i niezłomną nadzieję na Twoje miłosierdzie. Amen.

• Modlitwa za zmarłego w rodzinie.

Najświętszy Panie, wszechmogący Ojcze i wieczny Boże, w Jezusie Chrystusie, Synu Twoim, jaśnieje nam nadzieja zbawiennego zmartwychwstania. Wprawdzie przygniata nas silnie konieczność śmierci, jednak podnosi nas na duchu obietnica przyszłej nieśmiertelności. Wierzącym w Ciebie, Panie, życie nie może już być odebrane, będzie ono tylko inaczej ukształtowane, gdy rozpadnie się w proch dom ziemskiego pielgrzymowania – będzie dla nas przygotowana w niebie wieczna ojczyzna. O Boże, uczyń życiodajną nadzieję w naszych sercach i dozwól, by ona pocieszyła nas w cierpieniu, którym jesteśmy nawiedzeni. Przygotuj i nas przez Ducha Świętego na ten wielki dzień chwały, gdy wskrzesisz wszystkich zmarłych, oraz dopomóż nam stanąć przed Twoim obliczem wraz ze wszystkimi miłującymi Cię, którzy nas wyprzedzili. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

W ostatni wtorek miesiąca w Kościele NMP przy ul. Świętojańskiej o godzinie 17:00  odprawiana jest msza św. za zmarłych, podopiecznych naszego hospicjum.

• Koronka za zmarłych.

W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.
Na trzech początkowych paciorkach mówimy:
Boże mój, wierzę w Ciebie, boś jest prawdą nieomylną.
Mam nadzieję w Tobie, boś jest nieskończenie dobry.
Kocham Cię, Panie, boś jest godzien nieskończonej miłości.
Na małych paciorkach 10 razy:
Słodkie Serce Maryi, bądź moim zbawieniem.
Zakończyć znakiem krzyża i modlitwą:
Boże mój, przez Najsłodsze Serce Maryi ofiaruję Ci tę modlitwę i proszę, abyś ją przyjął za dusze w czyśćcu cierpiące (albo: za duszę nieznaną).